Problem z załadowaniem strony? Kliknij tutaj

projekt Nr 526

526. Społeczny Bank Doświadczeń


Lokalizacja

Projekt jest nieinwestycyjny i raczej opierałby się na mobilnym korzystaniu z wynajętych sal w różnych punktach powiatu płońskiego -z wykazu BOM wynika, ze Województwo nie posiada własnych nieruchomości w tym powiecie-co całkowicie wykluczałoby mieszkańców powiatu z możliwości skorzystania  z Budżetu Obywatelskiego

Opis projektu

Pragniemy stworzyć Społeczny Bank Doświadczeń tj punkt/miejsce warsztatowe, w którym dyżurowałyby osoby animatorów a zarazem przewodników dobrych rozmów oraz organizowane byłyby cykliczne konserwatoria. Równolegle chcielibyśmy zapewnić mobilność części prowadzonych przez Bank Doświadczeń spotkań -aby mogły z nich korzystać także osoby z małych miejscowości naszego powiatu.
Każdy z nas może być nauczycielem dla innych - nawet jeśli wydaje mu się, iż jego życie jest bardziej antyprzykładem niż wzorcem.
Inicjatywa polegałaby na stworzeniu miejsca dobrej rozmowy, tak aby w zorganizowanym punkcie móc poprowadzić comiesięczne grupowe spotkanie warsztatowe w szerszym gronie a równolegle wprowadzić rodzaj dyżuru osoby, która w punkcie spotkań prowadziłaby zalążek bazy tematów, kompetencji i doświadczeń jakimi mieszkańcy mogliby się współdzielić (na zasadzie analogii do banków czasu). Działalność Banku zainaugurowałyby 4 otwarte (po 7 godzin) spotkania treningowe o technikach komunikacji i dobrej rozmowy- zachęcające potencjalnych lokalnych liderów do udziału i służące rozpoznaniu głównych interesujących spoełczność tematów.
Do poprowadzenia warsztatów chcielibyśmy zaprosić ekspertów zewnętrznych, trenerów komunikacji i facilitatorów rozmów, certyfikowanych tutorów  specjalizujących się w tematyce zapobiegania wypaleniu zawodowemu, edukacji medialnej i cyfrowej  w tym tematyką fake news, osoby zajmujące się zawodowo mentoringiem i wsparciem rozwoju osobistego (w tym zdrowiem psychicznym).
Warsztaty startowe angażowałyby również ekspertów lokalnych i poza technikami komunikacji dotyczyłyby, m.in.:
-działań wspierających rodziny z  dziećmi oraz innowacji edukacyjnych,
-edukacji kulturalnej (teatralnej i plastycznej oraz roli pasji w utrzymaniu zdrowia psychicznego)
- technik i technologii wirtualnych (m.in.robotyka, gry, świat VR i druk 3D) -przeciwdziałanie wykluczeniu technologicznemu
-praktyk życia z przypadłościami psychicznymi i neurologicznymi
-zdrowego stylu życia (sprawność ruchowa i zdrowe odżywianie w powiązaniu z zasobami naturalnymi naszego rejonu)
-ochrony lokalnej fauny, flory i dziedzictwa historycznego
-rozwijania aktywności prospołecznej i przedsiębiorczości
Z dotychczasowych rozeznań wynika, że istnieje lokalne zainteresowanie osób dorosłych takimi tematami jak: 1) atuty naszej małej Ojczyzny-tak aby dzieci i młodzież nie wstydziły się miejsca swojego pochodzenia 2) międzypokoleniowa wymiana życiowych doświadczeń 3)funkcjonowanie w świecie nowych technologii i zalewu informacji bez poczucia wykluczenia z racji miejsca zamieszkania i zamożności. Prawdopodobnie w okresie przygotowawczym Banku wyłoniłyby się kolejne zagadnienia lokalnie ważne. Chcielibyśmy spotkania poprowadzić również w szkołach -aby zachęcić młodzież do wypełnienia ankiety o jakich doświadczeniach chciałaby się dowiedzieć.
Osoby zgłaszające się do bazy poprowadziłyby kolejne spotkania kameralne tylko dla grona osób zainteresowanych wybranym tematem-dzieląc się swoimi doświadczeniami i umiejętnościami. Liczymy, że po pierwszym etapie warsztatów startowych pojawią się propozycje tematów spotkań w podgrupkach (np. środowisko i jego ochrona, przyszłe rodzicielstwo, samotność osób starszych a wymiana doświadczeń ich opiekunów). Chcielibyśmy aby organizowane spotkania były odpowiedzią na listę zagadnień interesujących lokalną społeczność ale także prowadzonej przez dyżurnego bazy potencjalnych lokalnych mentorów i ich doświadczeń. W etapie tym chcielibyśmy również spróbować rozlać objazdowo ideę działania Banku Doświadczeń na małe miejscowości wiejskie -organizując konwersatoria na temat roli komunikacji we współdzieleniu się doświadczeniami i na tematy najczęściej wskazane w ankietach. Objazdowo chcielibyśmy odwiedzić 9-11 szkół podstawowych spotykając się z klasami 7-8 przedstawić ofertę bazy doświadczeń zgromadzonych w banku oraz przeprowadzić  warsztaty grupowe w małych miejscowościach. Liczymy, że być może badania w szkołach pozwoliłyby nam poznać tematykę interesująca młodsze pokolenie. Być może będą to tematy wychowania dzieci, zawiedzionych miłości, przechodzenia żałoby czy prozaicznego pieczenia ciast- pozwoliłoby to na wskazanie głównych tematów do kolejnych spotkań grupowych.
Projekt może wydawać się z pozoru niczym nowym. Tak jak istniała w tradycji ludzi praktyka dzieleniem się używanymi przedmiotami czy ubraniami to jednak dopiero niedawno powstały miejsca typu Jadłodzielnie i Podzielnie, w których takie współużywanie przedmiotów może dotyczyć nie tylko znajomych ale zupełnie obcych sobie osób. Podobnie Nasz Bank Doświadczeń bazowałby na znanym od stuleci motywie przekazywania wiedzy międzypokoleniowej -tyle tylko, że w naszym wydaniu nie odbywałoby się to jedynie w gronie rodzinnym lecz na szerszą skalę z zaangażowaniem osób niespokrewnionych, które nie zawsze wierzą w swoje umiejętności. O ile skorzystanie z rad własnej babci i cioci może wydawać się młodszemu pokoleniu czasem niewygodne o tyle skorzystanie z rady i doświadczenia osoby obcej może przynieść obustronne korzyści. Nie chcielibyśmy jednak aby Bank psuł atmosferę rodzinną a raczej stanowił przestrzeń swobodnego przepływu poglądów, opinii i kompetencji – bazę doświadczeń służącą np. młodzieży przy wyborze ścieżki zawodowej czy życiowej a starszym bazę informacji o poglądach młodszego pokolenia na aktualne tematy społeczne. Projekt może nieco przypominać Laboratoria Edukacji Lokalnej, w których dociera się z nieformalną edukacją do lokalnego społeczeństwa-tyle tylko, że laboratoria na ogół skupiają się na realizacji lokalnych strategii rozwoju, objęte są sformalizowanym harmonogramem warsztatów i w praktyce na ogół bardziej angażują trenerów napływowych niż lokalne zasoby. Natomiast nasz Bank Doświadczeń ma być w założeniu grupą samopomocy edukacyjnej opartej o zasoby lokalne, miejscowe doświadczenia życiowe, grupą która w elastyczny sposób dopasowuje terminy i tematy spotkań. Ktoś może zasugerować, że nasz Bank jest podobny do istniejących na świecie bibliotek, w których zamiast książki wypożycza się na godzinę osobę do rozmowy. Chcielibyśmy aby w założeniu Bank nie tyle był taką biblioteką co przestrzenią dobrej swobodnej rozmowy - raczej w podgrupie niż w duecie – w grupie o różnorodnym spojrzeniu na sprawę wg motta „gdzie wszyscy myślą tak samo nikt nie myśli zbyt wiele”. Miejscem gdzie w przyjaznej atmosferze, w kręgu rozmawia się o problemie a nie o osobie i o różnych życiowych doświadczeniach mogących pomóc w rozwiązaniu tego problemu
Podsumowując projekt zakłada organizację:
4 warsztatów startowych (w sumie 28 godzin)
10 spotkań w szkołach podstawowych powiatu płońskiego z klasami 7-8 (w sumie ok 20 godzin)
ok 276 godzin konwersatoriów w gminach (średnio ok 25 godzin na gminę)
1 pełnoetatowego zdalnego dyżurnego obsługującego bazę Banku Doświadczeń inicjującego konwersatoria w podgrupach i pomagającego w skontaktowaniu mentorów z zainteresowanymi daną tematyką słuchaczami (podział etatu na kilka osób)

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu

Żyjemy w czasach, w których mass media, komercja i pęd życia powodują zatracanie umiejętności międzyludzkiej komunikacji i poszanowania odrębności poglądów. Pęd współczesnego życia, zalew informacyjny w mediach czy wszechobecne słuchawki na uszach zubażają kontakty międzyludzkie. Przestając się komunikować wiele tracimy jako ludzkość. Problem ten dotyka tak miast jak i wsi, jednak samotność w wydaniu peryferii jest chyba jeszcze bardziej dotkliwa niż w dużych aglomeracjach. Ograniczając nasze kontakty do komunikatorów takich jak SMS tracimy okazję do wymiany życiowych doświadczeń i jako społeczeństwo ubożejemy nie współdzieląc się naszymi kompetencjami i doświadczeniami.
Mieszkając w małych miasteczkach i terenach wiejskich widzimy jak bardzo obecny model życia zmienił międzyludzkie kontakty i jak szalenie ważne jest stwarzanie okazji do wspólnych spotkań i wymiany poglądów-w czasach gdy większość z nas jest zmotoryzowana i zagoniona a doświadczenia pandemii jeszcze bardziej ograniczyły kontakty międzyludzkie. Osoby, które nie nadążają za pędem i nowinkami zatracają poczucie własnej wartości, równocześnie brak umiejętności obsługi nowoczesnych technologii lub brak dostępu do środków komunikacji publicznej wykluczają część osób z równoprawnego uczestnictwa w życiu społecznym. Gminy naszego powiatu w większości są gminami wiejskimi- gdzie nadal duża część mieszkańców zajmuje się rolnictwem. Z racji szlaków komunikacyjnych takich jak trasa krajowa 7 oraz 50 i 60 wiele osób z tych terenów dojeżdża do pracy do Warszawy, Płocka czy Ciechanowa -jednakże z racji odległości często poświęca na dojazd dużą część swojego życia. Dotyczy to zwłaszcza osób w wieku ok 30 lat. Grupami, które pozostają na miejscu są często seniorzy oraz dzieci, którzy z powodu wyjazdu osób mobilnych mają ograniczone możliwości przemieszczenia się i udziału w wydarzeniach edukacyjnych i kulturalnych. Zwłaszcza osoby starsze cierpią wówczas na poczucie, iż już nie są przydatne i ulegając temu wrażeniu jeszcze bardziej wycofują się z życia społecznego. Z kolei część dzieci ulega uczuciu spadku swojej wartości ze względu na miejsce pochodzenia. W małych miejscowościach brakuje dostępu do coachów, mentorów, trenerów osobistych, jednocześnie wiele osób żyjących tam dysponuje swoim życiowym doświadczeniem, którego nawet nie doceniają a które to doświadczenie mogłoby być cenne dla kolejnych pokoleń. Osamotnienie potrafi rodzić pewne symptomy zachowań depresyjnych, którym mogłaby przeciwdziałać działalność dla lokalnej społeczności i poczucie przydatności dla ogółu. W miejscowościach tych styl pracy osób młodych (ok 30-40 lat) i motoryzacja ograniczają dostęp i kontakt z drugą osobą pozostałym grupom wiekowym. W małych społecznościach wizja wizyty u psychologa jest postrzegana jako ewentualny powód stygmatyzacji. Mieszkańcy małych miejscowości są w pewnym sensie nieufni i zamknięci wobec osób z zewnątrz-dlatego uważamy, że stworzenie naszego Banku byłoby pretekstem do przełamania rodzących się barier wykluczenia i zaowocowałoby stworzenie czegoś na wzór sieci lokalnych mentorów i ułatwienia im spotkań. Co ważne w ostatnich miesiącach w naszych społecznościach pojawiły się osoby z Ukrainy, które z jednej strony są kimś pozornie „obcym” a zarazem również posiadają cenne umiejętności i doświadczenia, którymi mogliby się z nami podzielić. Chcielibyśmy aby dyżury w naszym Banku pełniły również osoby ukraińskojęzyczne. W sposób miękki znacznie zwiększyłoby to szanse mieszkańców tych społeczności na otwarcie się i wyrwanie z zamkniętego kręgu i przeciwdziałałoby ich spadkowi własnej wartości i wykluczeniu bez względu na wiek czy narodowość.
Uczestnicząc dotychczas jako współorganizator wydarzeń edukacyjnych na tych terenach mieliśmy okazję zobaczyć jak bardzo lokalne społeczności w małych miejscowościach chcą spotkań i rozmów-a jednocześnie zauważyliśmy, że często osób tych nie stać na pokrycie z domowego budżetu cyklicznego uczestnictwa w profesjonalnie zorganizowanym formalnym kole zainteresowań czy warsztatach. Kwestie zamożności i mobilność są na ogół podstawowym powodem wycofywania się tych osób z podobnych zajęć.Równocześnie grupy sformalizowane adresowane są na ogół do określonej podgrupy-np. Koła Gospodyń Wiejskich, Ochotnicze Straże Pożarne czy Kluby Seniora -podczas gdy wielu mieszkańców tych terenów nie jest ani strażakiem, seniorem czy gospodynią wiejską a wiele realizowanych bezpłatnych grantów adresowanych jest do odbiorców zrzeszonych w podobnych miejscach. W małych miejscowościach w wielu przypadkach pokutuje przekonanie, że osobę niezarabiającą należy zawieźć do lekarza czy kościoła ale dodatkowe zajęcia traktowane są już jako coś nieprzydatnego bądź nawet fanaberia. W efekcie spirala wykluczenia nakręca się poczynając od wykluczenia transportowego, poprzez ekonomiczne i cyfrowe aż po wykluczenie z życia społeczno-kulturowego. Nasz Bank Doświadczeń miałby przełamywać ten stereotyp i zapobiegać stopniowemu wycofywaniu się z aktywności społecznej.
Spotkania społecznego Banku Doświadczeń mogłyby być impulsem do zachęcenie lokalnej społeczności do udziału w dyskusji i działaniu na rzecz swojej małej ojczyzny. Istniejące telefony zaufania czy poradnie psychologiczne często postrzegane są z dużą rezerwą i oporem przez osoby podlegające procesowi wykluczenia. My pod pretekstem dzielenia się życiowymi doświadczeniami i umiejętnościami chcielibyśmy zaktywować społeczność do wejścia w role lokalnych prelegentów, aniołów lokalnej samopomocy.
Rozpoczynając projekt wśród lokalnych liderów rozmów  widzielibyśmy osoby propagujące innowacje edukacyjne i technologiczne w tym trenerów multisensoryki i zajęć wspierających rodziny z małymi dziećmi, specjalistów programującymi gry dla dzieci oraz prowadzących kursy nowoczesnych technologii (robotyka, druk 3D), lokalnych artystów (plastyków, teatrologów, trenerów mowy ciała),  osoby udzielające się w organizacjach pracujących z osobami z przypadłościami psychicznymi i neurologicznymi, specjalistów rehabilitacji ruchowej (dorosłych, dzieci i niemowląt) jak i trenerów technik pamięciowych a także  osoby prowadzące warsztaty dotyczące zdrowych metod przetwórstwa  żywności i ziołolecznictwa. Spodziewamy się, że poza rozpoznanymi w chwili obecnie potencjalnymi lokalnymi ekspertami Banku, wraz z rozwojem jego bazy  zaistnieją kolejni lokalni mentorzy.

Adresaci projektu

Nasza inicjatywa skierowana jest do mieszkańców małych miejscowości powiatu płońskiego podlegających z racji wieku lub miejsc zamieszkania wykluczeniu z życia edukacyjno-kulturalnego i postępującemu wykluczeniu z kontaktów społecznych. Chcielibyśmy aby Bank Doświadczeń był otwartą przestrzenią działania dla osób bez względu na ich przynależność do grupy narodowej, zawodowej czy wiekowej.

Poszczególne elementy kosztów, wskazane przez wnioskodawcę
Lp.DziałanieKoszt (brutto, w PLN)
1Organizacja warsztatów startowych (2500 zł/7 godzin -sala, prelegenci, napoje)10 000 zł
2Wynajem sal dla spotkań naszego Banku (w 11 gminach powiatu na 12 m-cy)11 000 zł
3Zatrudnienie dyżurnych do obsługi bazy danychBanku Doświadczeń48 000 zł
4Wynagrodzenie zapraszanych prelegentów spoza grupy samopomocowej (koszt eksperta nie przekroczy 250 zł/godz3 000 zł
5Przejazdy osób prowadzących spotkania4 000 zł
6Przeprowadzenie ankiet w szkołach3 000 zł
7obsługa księgowa1 800 zł
Łącznie: 80 800 zł

Wiadomość została wysłana. Dziękujemy!
Wiadomość nie została wysłana.
Prosimy spróbować później.

Masz pytanie do autora projektu?

Napisz mu wiadomość!

* Pola obowiązkowe

Pytanie dotyczące projektu:
Społeczny Bank Doświadczeń

Klauzula informacyjna o przetwarzaniu danych osobowych

Informujemy, że administratorem danych osobowych przetwarzanych w ramach budżetu obywatelskiego Województwa Mazowieckiego jest Województwo Mazowieckie, dane kontaktowe: Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego w Warszawie, ul. Jagiellońska 26, 03-719 Warszawa, tel. (22) 5979-100, email: urzad_marszalkowski@mazovia.pl, ePUAP: /umwm/SkrytkaESP. Administrator wyznaczył inspektora ochrony danych, z którym można skontaktować się pod adresem e-mail: iod@mazovia.pl. 

Dane osobowe:

1) będą przetwarzane w związku z zadaniem realizowanym w interesie publicznym, o którym mowa w art. 10a ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa w celu przeprowadzenia konsultacji społecznych w formie budżetu obywatelskiego;
2) będą przekazywane spółce MediaPark Sp. z o.o. z siedzibą przy ul. Władysława Trylińskiego 10, 10-683 Olsztyn świadczącej dla Województwa Mazowieckiego usługę związaną z udostępnieniem systemu do zarządzania budżetem obywatelskim Województwa Mazowieckiego oraz spółce home.pl S.A. z siedzibą przy ul. Zbożowej 4 w Szczecinie, świadczącej dla spółki MediaPark Sp. z o.o. usługę zapewnienia infrastruktury serwerowej.
3) mogą być udostępnione podmiotom uprawnionym do ich otrzymania na podstawie przepisów prawa oraz podmiotom świadczącym obsługę administracyjnoorganizacyjną Urzędu;
4) będą przechowywane nie dłużej niż wynika to z przepisów ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach.

W granicach i na zasadach opisanych w przepisach prawa przysługuje prawo:

1) żądania dostępu do swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania oraz przeniesienia danych;
2) wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, uzasadnionego Pani/Pana szczególną sytuacją;
3) wniesienia skargi do organu nadzorczego, którym jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych na adres: ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa Podanie Pan/Pana danych osobowych jest dobrowolne, jednak niezbędne w celu złożenia projektu.