Opis projektu
Główną ideą projektu jest stworzenie przestrzeni wspierającej przystosowanie młodzieży do życia i odbudowywanie więzi w grupach rówieśniczych poprzez budowę centrum rozwoju personalnego i infrastruktury sportowej. Będzie to przestrzeń dla psychoedukacji i pomocy w komunikowaniu się przy powrocie do grupy rówieśniczej. Widząc jak obecna sytuacja ograniczenia kontaktów wpływa niekorzystnie na młodych ludzi, projekt na celu wspólne przejście przez trudny czas ograniczeń oraz przygotowanie na powrót do codziennych kontaktów społecznych (szkolnych) i do dorosłego życia. W hostelu przebywa młodzież do 18 roku życia a jeśli się uczy do 26 roku życia. Jest ostatni etap przed wejściem w dorosłość. Hostel ma na celu przygotowanie młodzieży do samodzielnego zamieszkiwania ale nie do bycia aktywnym zawodowo. Dlatego stworzenie centrum kompetencyjnego jest takie ważne. Miejsce pozwoli na aranżacje do odrywania scenek życiowych z możliwością nagrania i odsłuchu do późniejszej analizy. W tym miejscu będzie możliwość nagrania profesjonalnej wideo prezentacji oraz CV dla przyszłych pracodawców, nagrywania krótkich filmików reklamowych typu tik tok, co pozwoli na wzmocnienie pewności siebie i świadomości ciała. Nasza młodzież w tym „hostelowa” nie ma możliwości zapoznania się z cyfrowym światem poza rozrywką. Gry symulacyjne postaci, ról społecznych scenariusze z życia z możliwością zobrazowanie własnych i innych zachowań oraz ich odsłuch pozwoli połączyć przyjemne z pożytecznym. Odgrywanie scenek typowych z życia z analizą nagrania oraz manualne zdolności i podstawy programowania pozwoli tym młodym ludziom wejść w życie z pewnością dla osób dorosłych. Stworzone miejsce pozwoli na integrację oraz naukę przeżywania emocji, budowanie kompetencji komunikacyjnych, budowanie kompetencji cyfrowych, poznanie składników komunikacji werbalnej i niewerbalnej: intencja nadawcy – interpretacja odbiorcy (pokazanie, że każdy może mieć inny punkt widzenia). Te elementy mają za zadanie wesprzeć integrację podopiecznych Ośrodka oraz przede wszystkim stanowią ważny element socjoterapii poprzez umożliwienie intereakcji pacjentów ze sobą oraz konfrontacji pacjentów z różnymi sytuacjami życia codziennego, chociażby w wirtualnym świecie. Będzie to również miejsce spotkań z rodzicami, zapraszanymi gośćmi, pozwoli na wymianę doświadczeń w zakresie komunikacji z osobami dorosłymi (nauczycielami, rodzicami) oraz rówieśnikami. Innymi słowy miejsce do dyskusji, psychoedukacji i ćwiczeń i zajęć interpersonalnych.
Oprócz psychoedukacji ważnym jest uzupełnienie przestrzeni o infrastrukturę sportową umożliwiającą uprawianie gier zespołowych na świeżym powietrzu rozwijając umiejętności interpersonalne. Aktualne boisko do piłki nożnej to klepisko. Nawierzchnia jest zniszczona i nierówna, a zamontowane urządzenia są stare, co utrudnia ich konserwację i przywrócenie właściwego, oczekiwanego stanu. Obecnie nie jest atrakcyjnym miejscem do gry. Sport stanowi dopełnienie terapii, a w efekcie wprowadza na nową drogę poprzez propagowanie zdrowego stylu życia, dbałość o rozwój fizyczny i duchowy, utrwalając trzeźwość ciała i umysłu. Młodzież poprzez zabawę uczy się współpracy, przestrzegania zasad. Grupowe interakcje z innymi uczą także rywalizacji oraz przydatnej umiejętności przegrywania, której tak trudno nauczyć się podczas izolacji. Grupowe zabawy odbywające się na świeżym powietrzu, sprzyjają harmonijnemu rozwojowi fizycznemu, mogą stanowić również rehabilitację post covidową. Sam ruch jest również bardzo rozwijający, ponieważ pomaga w kształtowaniu koncentracji, pamięci, orientacji w terenie, spostrzegawczości, refleksu czy nawet wyobraźni. To właśnie w grupie młodzież rozpoznaje emocje innych osób oraz poznaje zdolność empatii. "Ruch zastąpi prawie każdy lek, podczas gdy żaden lek nie zastąpi ruchu” Autorem tych słów był Wojciech Oczko – nadworny lekarz króla Stefana Batorego, doktor medycyny i filozofii. Propagował uprawianie kultury fizycznej widząc w niej korzyści zarówno dla ciała jak i dla ducha".
W ramach realizacji projektu zaplanowano:
• budowę pawilonu w systemie modułowym, który będzie połączony z istniejącym budynkiem Ośrodka Rehabilitacji Socjopsychiatrycznej – Hostel. Przestrzeń pawilonu będzie wielostanowiskowa i wielofunkcyjna z możliwością zmiany ustawień aranżacji w zależności od potrzeb. Zostanie również wyposażona w stanowisko do budowy lego technik z możliwością programowania. Obiekt zostanie wyposażony w niezbędne meble typu kanapa, fotele, stoliki itp., sprzęt teleinformatyczny, w tym multimedia i stanowisko do nagrywania oraz sprzęt i artykuły dydaktyczne,
• budowę wielofunkcyjnego boiska (do piłki nożnej, siatkowej, koszykowej). tzn. wyrównanie terenu istniejącego boiska, montaż nowej, bezpiecznej nawierzchni, montaż ogrodzenia, oświetlenia oraz montaż niezbędnego sprzętu sportowego tj. bramek, koszy, siatki itp.
Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu
Celem projektu jest zapewnienie młodzieży miejsca, gdzie będzie mogła nabywać umiejętności i kompetencje, które zostaną wykorzystane po opuszczeniu szpitala. Te umiejętności pomogą łagodniej przejść do nowego etapu w życiu po opuszczeniu szpitala, po długim i trudnym okresie związanym z ograniczeniami z uwagi na Covid-19. Sytuacja pandemiczna w Polsce przyczyniła się do pogorszenia się stanu psychicznego dzieci i młodzieży spowodowanej zamknięciem szkół, izolacją, nasileniem się przemocy domowej. Skutki pandemii wśród dzieci i młodzieży są namacalne i będą odczuwalne długofalowo. Sytuacja pandemiczna trwająca od marca 2020 roku, izolacja oraz tragiczna sytuacja w ochronie zdrowia odbijają się w szczególności na młodzieży szkolnej, która stają się co raz częściej pacjentami Mazowieckiego Centrum Neuropsychiatrii . Dlatego potrzebne jest wzmocnienie systemu opieki w zakresie zdrowia psychicznego i nakładów na ten cel, nie tylko farmakologicznie ale przede wszystkim wspierające przystosowanie młodzieży do życia i odbudowywanie więzi w grupach rówieśniczych. I z tego powodu zasadnym jest tworzenie nowych przyjaznych miejsc dla pacjentów, ich rodzin i przyjaciół. Bezpiecznego i atrakcyjnego miejsca gdzie młodzież w trakcie kilku miesięcznych pobytów w oddziałach będzie mogła się integrować i spędzać czas poza terapią psychologiczną. Spędzanie wolnego czasu aktywnie i w większym gronie wpiera rozwój psychospołeczny, wzmacnia poczucie własnej wartości a także daje możliwość kontaktu z innymi.